Seher 18 yıl sonra bacaklarına kavuştu

Bilgisayar programı ile yönlendirilen 3 ameliyatla bacaklarındaki çarpıklık tedavi edilen Seher, artık yaşıtları gibi yürüyebiliyor.

Seher 18 yıl sonra bacaklarına kavuştu
Türkiye'den Ziyneti Kocabıyık'ın haberine göre Seher'in hayatının 18 yıl boyunca ağrılar ve acılar içinde geçen dönemi sona erdi.  Raşitizm hastalığı sebebiyle 18 yıl boyunca eve mahkûm kalan Seher, bir dizi ameliyat sonucunda yürümeye başladı.  Anne karnında ve bebekliğinde D vitamini eksikliği yaşayan Seher Aslan'a erken dönemde tanı konulamadığı için kemikleri gelişememiş.  Dişleri geç çıkmış, geç yürümüş… Aile bu belirtileri sıradan saydığı için doktora gitme ihtiyacı hissetmemiş. Seher biraz büyüyüp vücut ağırlığı arttıkça bacakları eğrilmiş. Adeta bir parantez görüntüsü almış. Seher hiçbir zaman akranları gibi yürüyememiş, koşup oynayamamış. Çocukluğu sürekli hastanelerde, binbir türlü mücadeleyle geçmiş. Okumaya çok hevesli olduğu için ağrılar içinde kıvranarak okula gitmiş. Çantasını hep annesi taşımış… Sonunda Anadolu Vakfı'nın desteği ile Anadolu Sağlık Merkezi'nde uzun bir tedavi sürecine girmiş. Ortopedi ve Travmatoloji Uzmanı Op. Dr. Yener Erken'in 1 yıl içinde gerçekleştirdiği 3 ameliyatla sağlığına kavuşan  Seher, artık yaşıtı bütün genç kızlar gibi yürüyor ve hayatı yakaladığı noktadan sürdürmeyi hedefliyor.

Seher Aslan raşitizm sebebiyle kaybolan 18 yılını anlattı:

• Yürümenle ilgili problemler ne zaman başladı?
Geç konuşmuşum, geç yürümüşüm. 1 buçuk yaşından sonra bacaklarım eğrilmeye başlamış. Doktorlar, anne karnında yeterli D vitamini almadığımı bu yüzden raşitizm hastalığına yakalandığımı söylemişler.“Güneşe çıkarın çocuğu” demişler. Ama belirli bir yaşı geçtiğim için pek faydası olmamış. İlaç tedavisi vermişler o da işe yaramamış.  5 yaşımdan bu yana doktorlara gidiyoruz. Sonrasında iyi bir doktor ve hastane bulup 18 yaşında ameliyat olmasını önerdiler. Bir aile dostumuz aracılığıyla Anadolu Vakfı'nı tanıdık. Vakıf bize yardım elini uzattı ve Anadolu Sağlık Merkezi'nde ameliyat oldum, çok şükür şu anda çok iyiyim.

• 18 yaşına kadar hayatın nasıldı?
Düzgün yürüyemiyordum. Bacaklarım yürürken birbirine dolanıyordu; düşmemek için uğraşıyordum ve giderek daha da eğriliyordu. Dayanılmaz ağrılar yaşıyordum. Okula annem getirip götürüyordu. Çantamı da o taşıyordu.

• Ameliyat öncesi süreçte hiç ümitsizliğe kapıldığın oldu mu?
Çok kötü hissettiğim zamanlar oldu. Eskiden pantolon giymiyordum. Yakışmadığını düşünüyordum. Ayaklarım, bacaklarım çok eğriydi. Gün geçtikçe, kilo aldıkça da eğriliyordu. Vitamin ilaçları içince ağrılarım hafifliyordu, ama bu ilaçlar da kilo aldırıyordu. Kilo alınca da yürümem zorlaşıyordu, bacaklar eğriliyordu. Beni ameliyat eden doktor bana her şeyi anlattı. Ameliyatın uzun süreceğini, zor ve riskli olduğunu söyledi. Biz doktorlarımıza güvendik. Her şeyi kabul ettik. Çok şükür şu anda yürüyebiliyorum.

• Gelecekle ilgili ne gibi planların var?
Okulumu dondurmuştum. Liseyi bitirip üniversiteye gitmek ve İyi bir meslek sahibi olmak istiyorum. Belki de ben de doktor olurum.