Çocuklara doğru ve yerinde davranmalıyız…

Çocuklardan bizi anlamasını beklemek, onlardan yaşlarının üstünde bir olgunluk beklemektir ki buda onlara haksizlik ettiğimizin göstergesidir…

Çocuklara, hangi konuda olursa olsun doğru davranmalarını sağlayacak zamanı tanıyın, onları küçük düşürmeyin, başkasının yanında azarlamayın, içgüdüsel olarak size kırılan çocuk ayni davranışlarla size geri cevap verecektir.

Anne-babanın ayrılması ya da çocuğun sevdiği birisinin ölmesi halinde çocukla arkadaş olun, çocuğunuza bir arkadasın sevecenliği ile yaklaşın.

Çocuğunuzu „senden bir şey olmaz“gibi sözlerle incitmeyin, buna inanan çocuk eğitimini hiçe sayacaktır.

Aile ekonomisinde yaşanan zorlukları çocuğu ürkütücü şekilde hissettirmeyin, aksi takdirde çocuk hayattan korkacak ve attığı her adımda n endişe duyarak karamsarlık duygusuna kapılacaktır.

Unutmamalıyız ki doğduğu andan itibaren çocuk model olarak ailesini alır, davranışlarınızı taklit edecek olan çocuk için, doğru model olmanız gerekmektedir, aile çocuğun kişilik oluşumunda ki en büyük etkendir.

Çocuğa gösterdiğiniz hoşgörü ona sabrı öğretecek, verdiginiz her destek ona güven duymayı öğretecek, çocuğunuza yönelttiğiniz her övgü ona taktir etmeyi öğretecek, saygı  gösterdiğiniz çocuk adil olmayı öğrenecek, çocuğunuza güven ortamı verirseniz kendinden emin olmayı öğrenecektir.