Mutsuzluğa dair ...

İnsanlar neden sabırsızdır? Kırmızı ışık yandığında bile neden iki dakika sabredemez ve yeşil yandığında hemen kornaya basarlar? Gün içerisinde birden fazla olaya şahit olmuşsunuzdur mutlaka. Gittikçe körleşen bir toplum haline gelmeye başladık vicdanen. Düşenin yardımına artık çok az insan koşuyor. Ya da araba çarpan bir kedi veya köpeği çok az insan yerden kaldırıyor. Gene çok az insan kar yağdığında yolda mahsur kalan insanlardan birkaçını arabasına alma cesaretini gösterebiliyor. İnsanları gözlemlemeyi seviyorum. Alışveriş merkezlerinde yemek yerken etrafımı inceliyorum. Genellikle konuşmaktan sıkılmışlar gibi insanlar. Hepsi bir an önce yemeklerini yiyip gitme çabasındalar. Her şeye mutsuz bakan bu ailerin, çocukları da mutsuz bakıyorlar hayata, insanlara..

Masadan kalkıp merdivenlere doğru yürüyorum. Geçip geçmemekte kararsız kaldığım kadın da aynı şekilde yönünü şaşırıyor. Ben gülümsüyorum.. Ancak O tebessüm bile etmeden geçip gidiyor. Hepimiz bir şeyler için yaşıyoruz. Evet bende biliyorum. Ama ben yarına uyanabileceğinden emin olmadığı için gününü dolu dolu geçirmeyi seven insanlardanım. Arabanın camından insanları seyrediyorum Tartışan insanları kendi cümlelerimle konuşturuyorum. Kavga ettikleri çok belli aslında ama ben onları güzel sözcüklerle hayal ediyorum. Gözgöze geldiğiniz insanlara gülümsemekten çekinmeyin. Yanınızda hapşuran insanlara sağlıklıklı ve mutlu yaşam dilemekten de… Bunlarla emin olun kalbinizi yumuşatmış olacaksınız.. Ben kefilim..

BaşakÖZEN

kadınvekadın