Yılmaz Özdil: "Düşman esirlerine bile bu muamele yapılmadı"
Sözcü Gazetesi yazarı Yılmaz Özdil'in bugünkü yazısı...
...
Bir yıldır, dört metrelik beton kutularda, hücrede tecrit yaşıyorlar.
91 yaşında olan var.
87 yaşında olan var.
83, 84, 85 yaşındalar.
En genci 75 yaşında.
Kanser hastası olan var.
Sondayla yaşayan var.
Hepsi by-passlı.
Ameliyat olan, dikişleri bile alınmadan hücresine geri gönderilen, dikişleri patlayan, kan revan içinde tekrar hastanelik olan var.
Parkinson yüzünden kendi başına ihtiyaçlarını göremeyenler var.
Yürüyemeyenler var.
Ameliyatlı bacağında kalıcı hasar oluştuğu için, çorap giymek gibi basit hareketleri bile yapamayan var.
Bitkinlikten baygınlık geçirip, durup dururken yere yığılanlar var.
Hastalandıklarında ailelerinin haberi olmuyor, acilen hastaneye götürürlerse, hangi hastanede olduğu bile söylenmiyor.
Eşleri mektup gönderiyor, sadece isim yazmaları gerekiyor, ismin önüne rütbeleri yazılırsa, o mektup teslim edilmiyor, “rütbelerini söktük, burada general amiral yok, er var” deniyor, mektup geri gönderiliyor.
Anayasal hakları çiğneniyor, hukuk işletilmiyor, kasten ağırdan alınarak, demir parmaklıklar arkasında ölsünler diye bekleniyor.