Ani davranış değişikliği önemli bir gösterge
Ani davranış değişikliği önemli bir gösterge
Okul öncesi ve okul çağı çocuklarında cinsel şiddet sonrasında, o
zamana kadar görülmeyen davranış şekillerinin, çocuktaki cinsel
istismarla ilgili ipuçları verdiğini belirten uzmanlar, yoğun
kaygı, korku, yalnız kalamama, anne ve babaya karşı yapışma
şeklinde onların yanında olma isteği, özgüven eksikliği, öfke ya da
içe kapanma veya intihar girişimleri, okul başarısızlığı, uyum
sorunu ve isyan gibi davranışlara karşı anne babaların dikkatli
olmaları gerektiğini söylüyor.
Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı
Anabilim Dalı Başkanı Prof. Dr. Bahar Gökler, çocukların cinsel
kimliklerini keşfettiği 3 - 6 yaş döneminde, anlattıklarının ve
davranış şekillerinin erişkin deneyimlerine benzemesinin de cinsel
istismar altında olduğunun önemli bir bulgusu olabileceğini
belirtiyor. Prof. Dr. Gökler, ebeveynlerin dikkatli olmaları
gereken noktalar hakkında sorularımızı yanıtladı.
Çocuklarını istismardan korumak için anne babalar
neler yapabilir?
İstismarı önlemek için öncelikle çocuğu, yaşına uygun bilgilerle
donatmak ve kendini, bedenini nasıl koruyacağını bedenindeki özel
bölgelerin işlevlerini ve nasıl korunacağı konusunu anlatmak
gerekiyor. Çocuğu korumaya çalışırken çevredeki herkesi de tacizci
gibi göstermemek lazım. “Aman sokağa çıkma herkes şöyle tehlikeli”,
“Aman yalnız kalma” gibi zamansız ve gereksiz ürkütmelerle çocuk
dünyaya karşı savunmasız hale getirilmemeli. Çocuğa bedeninin hangi
bölgelerine dokunulup, hangi bölgelerine dokunulmayacağı
öğretilmeli, “Senin özel bölgelerine herhangi birinin dokunmasının
uygun olmadığını bil ve bunu bize söyle” denilmeli.
Hangi yaşlarda bilgiler verilebilir?
3 - 4 yaşından itibaren bu bilgiler verilmeye başlanmalı.
Çocuğun istismara uğradığı nasıl
anlaşılabilir?
Bu dönem çocuğu ancak erişkinlerin bildiği jargonla konuşuyorsa,
oyun oynarken karşı cinsle sadece erişkinlerin bilebildiği uygun
olmayan sözcükler, cinsel ilişkiyi anlatan terimler ve pozisyonlar
kullanıyorsa bu çocuğun erken döneminde cinsel yönden uyarılmış
olduğu yönünde ipucudur. Bu erken uyarılma, televizyonda uygun
olmayan programların çocuğa seyretmesine izin vermek, ya da duyarlı
davranmamak ya da doğrudan bir erişkin tarafından cinsel yönden
uyarılmış olmasıyla gerçekleşmiş olabilir.
Çocukta başka hangi değişiklikler istismar
belirtisi kabul edilebilir?
Örneğin okul öncesi dönemde çocukların daha önce olmayan
korkularının başlaması, en önemlisi yaşına uygun olmayan cinsel
davranışlar ve cinsel dil kullanması, cinselliğe olan merakını
abartılı bir biçimde yansıtması önemlidir. Yine çocuklarda birden
bire ortaya çıkan gece işemeleri, kaka kaçırma, içe kapanma, ya da
aşırı derece hırçınlaşma belirtiler olabilir. Okul döneminde de
başarıda düşme, içine kapanma ya da arkadaş ilişkilerinde bozulma,
saldırganlık ortaya çıktığında ya da yine ilkokulda rastlanmayan
cinselliğe aşırı bir ilgi, karşısındaki erişkine cinsel yönelim
göstermesi olarak görülebilir. Ergenlikte de rastgele cinsel
deneyim yine okul problemleri çok sık
görülebilir. O zamana kadar var olmayan huy
değişikliği çok önemli bir gösterge.
SUÇLANMA KORKUSU
Çocukların yüzde 40 kadarı istismarı konuşamıyor.
Cinsel şiddet en sık ne yazık ki aile içinde görülüyor. Cinsel
taciz aile içinde olunca çocuğun açıklaması mümkün değil. Zaten
çocuk ilkokuldan önce bunun ebeveynle çocuk arasında normal bir
ilişki kalıbı olduğunu sanıyor. Her anne her baba çocuğunu sevdiği
için bunu yapar diye düşünüyor. Bunu bir sevgi davranışı olarak
görüyor. Büyüdükçe yaklaşık 7 yaşından sonra normal
olmadığını anlıyor. Suçlanma korkusuyla söyleyemiyor. Tutucu
ailelerden gelen çocuklarda kendini suçlama, “Bunda benim de suçum
var” düşüncesi hakim