Ayşe Özyılmazel yazdı...

Benim gibi birine...
Memleket meselesi "Survivor Ünlüler - Gönüllüler"de bu hafta Nihat Doğan'ın zafer çığlıkları eşliğinde Asena elenmiş.
Asena yarışmada nasıldı bilmiyorum. Hani talihsiz bir elenmeye mi kurban gitti, en zayıf halka mıydı falan hiçbir fikrim yok. Sadece Acun'un işinin en iyisi olduğundan şüphe duymuyorum.
Herkes "Survivor"ı konuşuyorsa, program reytinge reyting demiyorsa tamamdır yani.
Neyse gelelim Asena'ya.
Acun.com'da izledim, kendisinin veda videosu vardı. Adaya veda ederken son sözlerini söylüyordu Asena.
Aynen şöyle: "Benim gibi birinin elenmesine şaşırdım, hata yaptığıma inanmıyorum."
Sonra şöyle devam ediyordu Asena:
"Oyunsa oyun, güçse güç... Baraka yaptım, palmiye kestim, yemek pişirdim, odun kırdım, yarıştım, çamaşır yıkadım...
Daha ne yapabilirim?"
Kuşkusuz kendine göre haklıydı. Yüzündeki inanmış, güçlü durmaya çalışan kadın ifadesinin altında kim bilir neler vardı?
Tekrar, tekrar izledim videoyu...
Sonra kendimi düşündüm, bir de çevremi.
Bana o videoyu defalarca izleten neydi biliyor musunuz. Tek cümle; "Benim gibi birinin elenmesine şaşırdım."
Benim gibi birinin... Ne kadar çok kullanıyoruz bu savunma ya da bastırılmış isyan cümlesini değil mi? "Kocamı sevdim, hiçbir şeyini eksik etmedim, oturmasını kalkmasını bilirim, ailesine kibar davrandım, yemeği, ütüsü, çocuklar... Benim gibi bir kadına bunu nasıl yapar?" "Eşek gibi çalıştım, şirketten en son ben çıktım, nasıl projeler hazırladım... Benim gibi çalışana bu nasıl olur?" "Her şeyimi verdim, akıllıyım, birikimliyim, yetenekliyim, ucuz işlere imza atmadım... Benim gibi biri nasıl para kazanamaz?" İstersek hayatın içinden böyle bin tane örnek verebiliriz.
İyi de asıl soru şu: "Benim gibi biri derken küçümsediğimiz kim?"
Hani kafamızdaki o sınıflandırma ne? Ölçeğimiz ne?
Senin yapamadığını birileri yapıyor, senin kazanamadığını başkası kazanıyor, senin kavuşamadığına elin kızı-oğlu kavuşuyor... Ama senin gibi birine şu lanet olası dünyada bir halt olmuyor.
Senin gibi birine...
Yanlış! Hayat böyle bir şey değil ki... "Benim gibi birine bu yapılır mı abla?" sorusuna cevap bulunacak bir âlem değil ki.
Burada eksik sen ya da fazla onlar değil ki.
Hayat işte... Bugün sana yarın bana... Öyle işte. "Benim gibi birine..." şaşkınlığı kibir ve olayları okuyamamaktan ibaret işte.

Hadi hayırlı olsun
Yaz kapıdan baktı ya.
İstanbul'un dört bir yanında başlayan kazı çalışmaları...
Sağlık köşelerinde bitmek bilmeyecek "Sıcaklara dikkat!" haberleri...
Doktorların "Sıcak, havada, yeme-içme, giyinme önerileri"...
Kadınların bikini krizleri...
Bikini demişken; Çeşme ve Bodrum sahillerinden cıbıl cıbıl ünlü fotoğrafları...
Ünlü demişken; günbegün gözümüze sokulacak ünlü kadınların selülit ve göbek raporları...
Yazlık eğlence yerlerinde baş gösterecek desibel sorunsalı...
Kim hangi teknede kiminle araştırmaları...
Güneşin başımıza geçmesi suretiyle yaşayacağımız şapşal yaz aşkları daha doğrusu yanaşmaları... "Bu sıcaklarda İstanbul da hiç çekilmiyor canım" başlıklı masa muhabbetleri... "Aaaa daha karpuz kesecektik canım" geyikleri...
Eğlence âleminde her yaz olduğu gibi bu yaz da can sıkacak yasaklar, kısıtlamalar, gece yarısı mekân kapatmalar falan filan...
İnsanların "tatil tercihlerine" göre gruplara ayrılması...
Şehirde kalanların sinirden çatlaması...
Okulların tatile girmesiyle beraber; "Çocukları nasıl eyleyeceğiz bey?" problemi...
Yaz konserlerine bilet- davetiye kapma yarışları...
Turlarda kazıklanan, yazlık evinde saçını süpürge eden tatilcilerin dramları...
Hayırlı ve de uğurlu olsun. Bir yaz daha cayır cayır geliyor, bakalım neler olacak değil mi canım.
Bol bol buzlu tuzlu ayran için, geçecek inşallah.