Çocuğunuzun inadını nasıl yenebilirsiniz?
Çocuğunuzun inadını nasıl yenebilirsiniz?
Amerikan Hastanesi Pediatri Bölümü’nden Pedagog Güzide Soyak
çocukların gelişim süreci ve inat konusu üzerine bilgiler veriyor.
Çocukların gelişimleri içerisinde anne-babaların zorlandığı
dönemler vardır. Kendi bilincine varmaya, duygularının coşkusunu
keşfetmeye başlarlar.
1 yaş dönemi: Bu dönem sonuna doğru
çocuklar yürümeye başlar. Yürümek ve bedenine hakim olabilmek keyif
verir. Dokunarak ve çeşitli deneyimlerle öğrenmesi hızla ilerler.
Bu döneme kadar yetişkinlerine bağımlı olan bebek bağımsız olmanın
hazzına varır. Her deneyim yeni bir öğrenmedir. Bir çok öğrenme
deneyimi içerisinde riskleri de barındırır. Ebeveynlerin kaygılı
yapıda olması, farklı tutumlar sergilemeleri çocuğun karışık olan
kafasını daha çok karıştırır. Tehlikeli girişimlerde onun
yaşamasını beklediğimiz kaygıyı onun yerine yaşayarak duygumuzu,
tutumumuzu dayatmış oluruz. Onun duygusunu anlayamamak ilişki
içerisinde önce huzursuzluklara daha sonra inatlaşmalara varır.
Uyku saatlerinde direnmek, yemek yeme alışkanlıklarına itiraz
etmek, bilinen ve kabul edildiği düşünülen temel alışkanlıklara
itirazlar artar. Bu dönem içinde öncelikle sorunun ne olduğu,
değişen bir ihtiyaç mı, yoksa sınırları zorlamak mı olduğu dikkatle
takip edilmeli. Çocukların istekleri de farklılık taşıyabilir.
İstediği bir oyuncak için ağlarken, oyuncağa kavuştuğunda
istemediğini söyleyebilir. İletişim kurarken önce duygusunu
anlamaya ve paylaşmaya çalışın. Kararları her zaman tek taraf
vermemeli. Bütünüyle neden olmayacağı anlatılmalı. İletişim
kurarken kısa ve açık ifadeler kullanın. Unutmamamız gereken en
önemli detay bu bir savaş değildir. Çocuğun yardıma ihtiyacı
vardır. Duygusal gelişimi içerisinde zorluklarla baş etmeyi
öğrenerek biçimlenir ve yoğrulur.
2 yaş dönemi: Bu dönem itibariyle çocuk
yeni ve zor bir döneme adım atmaya başlar. Benmerkezcidir ve herşey
onun istediği gibi olsun ister. Davranışları olgun değildir.
Israrcı olmamak bu dönemde yapılması gereken en iyi tutumdur. Kendi
yapabileceklerinin sınırları arttıkça, ısrarlar da artar. Öğrenme
deneyimleriyle başarılı ya da başarısız olduğu alanların farkına
varır. Kabul ettiremediği durumlarda çatışma yaşanmaya başlar.
Başarısızlık duygusu yaşar. Becerikli olmayı her çocuk ister.
Bireysel becerileri geliştikçe sınır denemeleri artabilir. Olumsuz
istekler bile olsa çocukların kendileri ile ilgili kavramlarının
oluşabilmesi için denemelerine izin verebiliriz. Davranışların
sıklığı ve görülme süresine dikkat edilmesi gerekir.
Çocuğun inatlaştığı konu sıkıntısını açıklamaya yetmeyebilir. Yemek
için inatlaşan bir çocuk, yenidoğan kardaşi ile ilgili hiçbir
duygusunu yansıtmıyor olabilir. İnatlaşılan davranışa değil, bütün
yaşamı içindeki faktörlere bakarak çözümler aramak gerekir.
İnatlaşılan konuda başarılı olan taraf değil, ortak bir karar
verilmeye çalışılmalı.
3 yaş dönemi: Çocuğun sosyal sınırları
kavradığı, birlikte yaşamanın kurallarını öğrendiği bir dönemdir.
Bilinçli aileler bile bir problemin normal olup olmadığına ya da ne
zaman geçmesi gerektiğine karar vermekte zorluk çekebilirler. Bu
dönemde kazanılmış becerilerin geri dönmesi (alt ıslatma zamanına
uyum) sıkça görülür. Anne ve babalar çocuğun bunları bilinçli
yaptığını düşünüp, sorunu görmek istemeyebilir. Ceza vermek,
azarlama, kolay ve ilişkilerini bozan tutumlardır. Soruna sadece
alt ıslatma olarak bakmak ve bunu çözmeye çalışmak başarısızlığı
getirir. Çocuğun ne yaşadığını, ilişkilerinin kalitesini,
yaşantılarında değişen unsurları gözden geçirmek faydalı olur.