Yılmaz Özdil yazdı: "İncir"

...

Doğanın mucizesidir.

Doğa, incir arısını aracı olarak gönderir.

İncir arısı denir ama, aslında incir sineğidir, hem kendi neslini devam ettirir, hem incir neslini… Çünkü, erkek incir arısıyla dişi incir arısı, kuytuları severler, inciri yatak odası olarak kullanırlar, hem birbirlerini döllerler, hem de incirden incire uçarken, tozlarına bulandıkları incirleri döllerler.

Hava bozar bazen.

Sert rüzgarlar eser.

İncirden incire, kuytudan kuytuya göçederken, içinde yaşam barındırmayan, terkedilmiş, metruk evlere denk gelirlerse, rüzgardan korunmak için bacasına sığınırlar.

Bacanın dibindeki ocak, en kuytu yerdir.

Rüzgar, toprağı savurup, o ocağın dibinde biriktirmiş olur.

İncir arısının narin kanatlarında taşıdığı incir tozu, o toprakla buluşur. Boy verir.

★

Hani derler ya…

Ocağına incir ağacı dikildi.

İşte budur.

★

Geçen yıl kilosu 12 lirayken, bu yıl tanesi 13 lira… Dünyanın en bereketli topraklarının, metruk hale getirildiğinin, terkedilmiş hale getirildiğinin, ocağına incir ağacı dikildiğinin kanıtıdır.

YILMAZ ÖZDİL'İN SÖZCÜ GAZETESİ'NDE YAYINLANAN YAZISININ TAMAMINI BURAYA TIKLAYARAK OKUYABİLİRSİNİZ